به سادگی با استفاده از شماره همراه خود در رابکس ثبت نام کنید.
پروژه زیلیکا (ZIL) در سال ۲۰۱۷ توسط گروهی از محققان در دانشگاه ملی سنگاپور توسعه یافته است. زیلیکا در دانشگاه ملی سنگاپور توسط تیمی از افراد دانشگاهی، کارآفرینان و مهندسان ایجاد شده است. این تکنولوژی توسط تحقیقات دانشگاهی با داوری تخصصی پشتیبانی شده است. بیش از ۶۰ تیم از بیش از ۲۰ کشور در اکوسیستم زیلیکا سهیم هستند. این تعداد شامل افراد و تیم‌‌هایی است که در توسعه کیف‌پول‌ها، اکسپلوررها، تول‌کیت‌ها، قراردادهای هوشمند برای تست فریم‌ورک‌ها اپلیکیشن‌های غیر متمرکز و… . زیلیکا (ZIL) یک پروژه بلاکچین است که در یک شبکه توزیع‌شده، باز و بدون نیاز به مجوز به‌طور امن و مقیاس‌پذیر عمل می‌کند. راهکار زیلیکا برای حل مشکل مقیاس‌پذیری شاردینگ است. شاردینگ به‌این صورت است که شبکه را به شبکه‌های جزئی کوچک‌تر که «شارد» نامیده می‌شوند، تقسیم می‌کند و شبکه را قادر می‌سازد تا تراکنش‌ها را به‌طور موازی انجام دهد.
علاوه بر مقیاس‌پذیری، زیلیکا یک لایه قرارداد هوشمند با زبان برنامه‌نویسی بومی Scilla ایجاد کرده است. این شبکه با مکانیزم توافق اثبات کار ترکیبی (Proof-of-Work-BFT) در تراکنش‌ها و اجرای قرارداد عمل می‌کند.
عبارت BFT مخفف Byzantine Fault Tolerant به‌معنی «تحمل خطای بیزانس» است. BFT یکی از ویژگی‌های شبکه‌های غیرمتمرکز برای رسیدن به توافق است وقتی بعضی از گره‌ها در شبکه از کار می‌افتند یا اطلاعات اشتباه ارسال می‌کنند. هدف مکانیزم BFT مقابله با اشتباهات سیستم است. این مقابله با اتخاذ تصمیم‌های جمعی (هم در گره‌هایی که اطلاعات صحیح می‌دهند هم اشتباه) صورت می‌گیرد. BFT تاثیر گره‌هایی که از کار افتاده‌اند یا اطلاعات اشتباه می‌فرستند را کاهش می‌دهد. نام BFT از «مسئله فرماندهان بیزانسی» گرفته شده است.
زیلیکا (ZIL) از نسخه بهبود یافته پروتکل توافق اثبات کار (PoW) برای سفارش و اعتبارسنجی تراکنش‌ها علاوه بر فراهم‌آوردن تضمین امنیت استفاده می‌کند. طبق ادعای تیم زیلیکا این مدل توافق بهبود یافته، نسخه مقرون‌به‌صرفه‌تری از استخراج را در مقایسه با سایر شبکه‌ها فراهم می‌آورد.