پس از ثبت نام در رابکس، در چند گام احراز هویت کنید.
ثبت نام و احراز هویت
پس از ثبت نام در رابکس، در چند گام احراز هویت کنید.
ساخت کیف پول
برای نگهداری از ارزهای دیجیتال، نیاز به کیف پول است. پس از ثبت نام یک کیف پول شخصی به شما اختصاص داده میشود.
فروش و خرید مونرو
کیف پولتان را شارژ کنید و به فروش و خرید مونرو و حتی تبدیل مستقیم رمزارزها به هم بپردازید.
خرید مونرو Monero و فروش مونرو با بهترین قیمت XMR در صرافی ارز دیجیتال رابکس ، معتبر ترین سایت تبدیل مونرو به تومان در ایران انجام میشود.
مونرو یکی از معروفترین پرایوسی کوینهای بازار رمزارزها است. شما در شبکه بیت کوین میتوانید موجودی آدرسها یا جزئیات تراکنشها را مشخص کنید. مونرو این قابلیت را دارد که حریم شخصی این اطلاعات را نیز حفظ کند.
ناشناس بودن کامل در فضای رمزارزها یکی از چالشهای پروژههای رمزارز است. بسیاری اعتقاد دارند یکی از اهداف ساتوشی ناکاموتو خالق بیتکوین همین مورد بوده است. در واقع گویی ناشناس بودن کامل، یکی از سنگبناها و از اصلیترین ایدئولوژیهای دنیای کریپتو است. در بیت کوین و اکثر رمزارزها، هیچکس نمیتواند از روی یک تراکنش متوجه شود که طرفین تراکنش چه کسانی هستند. در بیت کوین وقتی هر فرد یا سازمانی یک تراکنش انجام میدهد، اطلاعاتش مانند آدرس فرستنده و گیرنده در بلاکچین ثبت شده و همه میتوانند آن را ببینند اما برخی منتقدان، اعتقاد دارند در این حد اطلاعات هم به دور از آرمانها و هویت رمزارزها است. برای حل این مشکل بسیاری از پروژهها دست به کار شدند و بخش جدیدی را در دنیای رمزارزها به نام پرایوسیکوینها (Privacy Coins) به وجود آوردند. مونرو و زی کش از معروفترین رمز ارزهای این حوزه هستند.
آمدن مونرو دقیقا برای افزایش حریم خصوصی تراکنشهای بلاکچینی بود. حریم شخصی و ناشناس بودن در بلاکچین، اصلیترین هدف این رمزارز است.
در سال 2012 (1391) پروژهای به نام بایتکوین راهاندازی شد، اکثر افراد امید زیادی به این رمزارز داشتند؛ اما رفته رفته، مشخص شد این پروژه باگهای زیادی دارد. به عنوان مثال مردم متوجه شدند 80 درصد کوینهای این پروژه از قبل منتشر شده است. بعد از این اتفاق، در آپریل 2014 (فروردین 1393) قرار بر این شد که بایتکوین توسعه یافته یک بلاکچین جدید به نام Bitmonero ایجاد شود. این پروژه بعدا به مونرو تغییر نام داد. مونرو در زبان اسپرانتو (یک زبان ابداعی) به معنی سکه است.
در بلاکچین جدید هر دو دقیقه یک بلاک جدید استخراج میشود. مونرو 7 توسعهدهنده دارد که 5 نفر از آنها ترجیح دادهاند ناشناس باقی بمانند.
.
....
.
.
.
.
.
بیشتر
اگر ما پروژههای رمزارزی را به عنوان یک محصول در نظر بگیریم، باید ببینیم مزیت رقابتی آنها چیست؟
پول شما در شبکه مونرو کاملا متعلق به خودتان است. شما کنترل کامل بر روی کوینها و تراکنشهای خود دارید؛ زیرا هویت شما، حتی آدرس کیف پولتان، مخفی است. هیچکس نمیتواند ببیند که شما با پول خود چه کاری انجام میدهید.
در بیتکوین و اکثر رمزارزهای بازار در صورتیکه آدرس شما، به عنوان یک آدرس متخلف شناخته شود، نشانهگذاری شده و قابل ردیابی خواهد بود. بیتکوینی که در اختیار یک فرد در کره شمالی است، با بیت کوینی که در اختیار فردی در آمریکا است، از نظر فنی تفاوتی ندارند؛ اما عدم وجود حریم خصوصی قوی در بیت کوین (مشابه آنچه در مونرو هست)، باعث میشود این دو بیت کوین از هم متمایز باشند. حریم خصوصی قوی و ناشناسی کامل در شبکه مونرو، این مشکل را حل کرده است. اگر بخواهید هیچ ردی از پولی که جابجا میکنید وجود نداشته باشد، استفاده از مونرو راه حل شماست.
همانطور که گفته شد مقیاسپذیری یکی از اصلیترین مسائل در بیتکوین بوده است. اندازه هر بلاک بیت کوین 1 مگابایت است؛ اما هیچ محدودیتی برای آن وجود ندارد. در واقع خود توسعهدهندگان بیت کوین ترجیح دادند که برای جلوگیری از تراکنشهای اسپم و خرابکاری در شبکه، اندازه یک بلاک را زیاد نکنند.
مونرو از یک مکانیسم خاص برای اندازه بلاکها استفاده میکند که طبق آن، هیچ محدودیتی برای آن وجود ندارد. با این کار ممکن است ماینرهای خرابکار بتوانند با ایجاد تراکنشهای اسپم، امنیت و کارایی شبکه را به خطر بیندازند؛ اما مونرو فکر حل این مسئله را هم کرده است.
در ابتدا میانگین اندازه 100 بلاک قبلی شبکه محاسبه شده و M100 (M مخفف Medium size به معنای سایز میانگین است) نام میگیرد. حال یک ماینر، بلاک جدیدی را با اندازهای خاص تولید میکند که به آن اندازه، NBS (New Block Size) گفته میشود. اگر NBS از میانگین اندازه 100 بلاک قبلی یا M100 کمتر باشد، پاداش تعلق گرفته به ماینر کاهش مییابد. مقدار کاهش بستگی به فاصله میان NBS و M100 دارد.
یکی از جنبههای گیجکننده مونرو همین ویژگی چند کلیدی است. در رمزارزهایی مانند بیتکوین و یا اتریوم و… شما فقط یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی دارید. در مونرو قضیه پیچیدهتر از این حرفها است.
View key عمومی یک آدرس یک بار مصرف مخفی برای شما ایجاد میکند تا برای دریافت داراییها از آنها استفاده کنید. View key خصوصی نیز برای مشاهده تراکنش در بلاکچین، توسط دریافتکننده مورد استفاده قرار میگیرد.
View key مخصوص دریافت کننده است؛ اما برای فردی که قرار است ارسال دارایی را انجام دهد، یک spend key (کلید خرج کردن) ایجاد میشود. مانند view key، اینجا نیز دو نوع spend key داریم: خصوصی و عمومی.
کلی عمومی این امکان را فرستنده میدهد که در تراکنش حلقهای (ring transactions) شرکت کند. (در این مورد بیشتر توضیح داده خواهد شد).
Spend key خصوصی برای ساخت یک key image و انجام تراکنش مورد استفاده قرار میگیرد. تمام این موارد به طور کامل در بخش نحوه کار مونرو توضیح داده خواهد شد.
در ضمن آدرس والتهای مونرو 95 کاراکتر دارد که شامل Spend Key و View Key عمومی شماست.
برای فهمیدن نحوه کار مونرو، ابتدا باید با نحوه انجام شدن تراکنشها در رمزارزها آشنا شوید. فرض کنید که محمد میخواهد برای علی مقداری بیتکوین بفرستد. برای این کار ما یک ورودی و یک خروجی داریم. محمد برای ارسال بیتکوینها باید کوینهایی که از تراکنشهای قبلی دریافت کرده است را بگیرد. فرض کنید که محمد قبلا طی سه تراکنش، 0.6 بیت کوین دریافت و اکنون میخواهد این مقداری بیت کوین را برای علی بفرستد.
نام این سه تراکنش را TX(0)، TX(1) و TX(2) میگذاریم. این سه تراکنش به شما TX(Input) به معنی تراکنش ورودی را میدهد.
این مقدار ورودی برای علی فرستاده شده و مقدار خروجی (output) به کیف پول او رسیده و بقیه به والت محمد بازمیگردد.
این یک تراکنش بسیار ساده با یک خروجی است؛ اما تراکنشهای پیچیدهتری نیز وجود دارند که چندین خروجی داشته باشند. در بیت کوین، کاربر یک کلید خصوصی را انتخاب کرده، از آن کلید خصوصی یک کلید عمومی به دست میآید. این کلید عمومی هش شده و آدرس عمومی آن کاربر مشخص میشود. پولهای ارسالی به آدرس عمومی این فرد وارد میشود. حال مشکل کجاست؟ این آدرس “عمومی” است؛ یعنی هر فردی در بلاکچین میتواند این تراکنش را ببیند، تعداد بیتکوین داخل کیف پول را بفهمد و حریم خصوصی موضوعی تا حدی تحت الشعاع قرار میگیرد! بیت کوین از نظر غیرمتمرکز بودن، فوقالعاده عمل میکند؛ اما در مورد حریم خصوصی چطور؟ گزینههای بهتر وجود دارند!
تیم مونرو ایدهاش را با یک مثلث ارائه میدهد، مثلث پول الکترونیک! اضلاع این مثلث موارد زیر هستند:
آنها تلاش کردند که اضلاع این مثلث را در مونرو داشته باشند. در مونرو حریم خصوصی فرستنده دارایی با استفاده از امضای حلقهای (Ring Signatures) کاملا حفظ میشود. در مونرو حریم خصوصی دریافتکننده توسط آدرس مخفی (Stealth Addresses) حفظ میشود. حریم خصوصی و ناشناسی تراکنشها نیز با استفاده از پروتکل تراکنش محرمانه حلقهای (Ring Confidential Transactions) تامین میشود.
در ادامه این موارد را با هم بررسی میکنیم.
به منظور اینکه این بحث فنی را بهتر متوجه شوید، با یک مثال ساده فرضی کار را شروع میکنیم. فرض کنید میخواهید از یک دختر خواستگاری کنید و تنها چیزی که برای او مهم است، این است که شما قبلا ازدواج نکرده باشید و نیازی به شناختن و دانستن هویت شما نداشته باشد. شما نیز دلتان نمیخواهد در این خواستگاری هویت شما آشکار شود. اگر شما مستقیما از او خواستگاری کنید، او شما را خواهد شناخت. چاره چیست؟ 4 نفر غریبه را از خیابان پیدا کرده و با یک سند از دادگاه ثابت میکنید که هر 5 نفر شما قبلا ازدواج نکردهاید. حال هر 5 نفر به خواستگاری میروید و با آن سند، دختر میداند که ازدواجی در کار نیست و خواستگارش نیز در بین یکی از این افراد است، پس درخواست را قبول میکند!
به طور خلاصه امضاهای حلقهای نیز به همین شکل کار میکنند! فرض کنید محمد میخواهد 1000 عدد XMR(مونرو) برای علی بفرستد. حال سیستم چگونه هویت او را مخفی میکند؟ ابتدا محمد باید خود را انتخاب کند. اندازه حلقه بستگی به تعداد مونروی ارسالی او بستگی دارد.
هرچه اندازه حلقه بزرگتر شود، هزینه تراکنش نیز بالاتر میرود. او باید خروجیهای به دست امده از مقدار مونرو و اندازه حلقه را با کلید خصوصی خود امضا کرده و به بلاکچین میفرستد. در اینجا نیاز به چند آدرس دیگر برای مخفی کردن کامل هویت دیجیتال محمد نیاز است. به این آدرسها اصطلاحا “طعمه” گفته میشود. حال خروجی مد نظر محمد، به همراه چهار طعمه دروغین دیگر وارد بلاکچین میشود. هیچکس نمیتواند بفهمن خروجی اصلی کدام، چه مقدار و یا متعلق به چه کسی است.
مشکل بزرگی که در این میان پیش میآید چیست؟ ماینرها برای تایید تراکنشها و سالم بودن آنها نیاز دارند که اطلاعات تراکنش را ببینند. باید بدانند چه کسی چه کوینی را فرستاده است تا مطمئن شوند که آن آدرس، آن کوین را جای دیگری نیز خرج نکرده باشد؛ اما در مونرو این اطلاعات حتی از چشم ماینرها نیز مخفی است. پس مونرو چه کاری انجام میدهد؟
هر تراکنش در مونرو یک key image اختصاصی دارد. از آنجایی که key image برای هر تراکنش متفاوت است، ماینرها میتوانند با استفاده از آن متوجه شوند که کوین ارسالی قبلا خرج شده است یا خیر.
signature هویت ارسال کننده کوین را مخفی نگه میدارد. در مونرو دریافت کننده نیز کاملا ناشناس است. شما نمیتوانید مانند بیتکوین، یک ادرس مونرو را در بلاکچینش جستجو کرده و دارایی آن کیف پول یا آدرس را مشاهده کنید.
در مثالی که زده شد، فقط محمد میداند که دریافتکننده مونروها چه کسی است. هیچکس؛ حتی ماینرها نمیتوانند بفهمد که مونروهای ارسالی به کدام آدرس میروند. خوب در شبکه مونرو، حریم خصوصی علی (دریافتکننده) چگونه تامین میشود؟
اگر یادتان باشد، علی دو کلید عمومی دارد، کلید خرج کردن و مشاهده (spend key, view key). کیف پول محمد (ارسال کننده) از این دو کلید عمومی استفاده میکند تا یک کلید عمومی یکبار مصرف تولید کند. اکنون این کلید عمومی، یک آدرس عمومی یکبار مصرف نیز تولید میکند که به آن “آدرس مخفی” گفته میشود که محمد مونروهای مد نظرش را به آن میفرستد. حال علی باید مونروهای خود را آزاد کند.
علی یک کلید خصوصی خرج کردن هم دارد. علی با استفاده از آن، بلاکچین را برای پیدا کردن داراییهای خود اسکن میکند. این کلید خصوصی، به آن کلید عمومی یک بار مصرف تولید شده، واکنش نشان میدهد و علی مونروهای خود را برمیدارد.
به این ترتیب محمد مونروها را برای کسی فرستاده است و هیچکس؛ حتی ماینرهای خود شبکه، آن شخص و آدرس را نمیبینند.
تا اینجا متوجه شدیم که آدرس و هویت دریافت کننده و ارسال کننده مونرو چگونه در شبکه مخفی میشود. حال نیاز به ساز و کاری وجود دارد که تمام تراکنش مخفی بماند؟ یعنی نه تنها آدرس دریافت کننده و ارسال کننده مخفی شود، بلکه مقدار کوین جابجا شده در تراکنش نیز توسط هیچکس قابل مشاهده نباشد.
تراکنش محرمانه حلقهای چیست؟ در ابتدا فرض کنید که محمد 12.5 مونرو برای علی میفرستد. خروجی تبدیل به 3 تراکنش 10، 2 و 0.5 مونرویی شده و هرکدام امضای مخصوص خود را گرفته و به بلاکچین اضافه میشود. این کار فرستنده را مخفی میکند؛ اما تراکنش برای همگان قابل مشاهده است. برای حل این مشکل از روش تراکنش محرمانه حلقهای (Ring CT) استفاده گردید که اولین بار توسط گرگوری مکسول (Gregory Maxwell) ابداع شد. کار تراکنش محرمانه بسیار آسان است، مقدار تراکنش را در بلاکچین مخفی میکند. این سه ویژگی در سیستم مونرو باعث میشود مخفی بودن کامل تراکنشها و کاربران تامین شود. در مورد این روش و تراکنش محرمانه میتوانید در این صفحه بخوانید.
مونرو (XMR) قصد دارد جایگزین ارز فیات شود. مونرو ویژگیهای حفظ حریم شخصی افراد، حفظ حریم شخصی معاملات، ویژگیهای بلاکچین مانند غیرمتمرکز بودن را دارد.
با توجه به عدم ردیابی معاملات، نمیتوان تاریخچهای را به سکهها پیوست داد. بنابراین تمامی سکههای مونرو یکسان هستند و با یکدیگر تفاوتی ندارند (اصطلاحا fungible هستند). در آینده حریم شخصی را بیشتر از این هم میتوان ارتقاء داد (برای مثال با ناشناس کردن آی پی ها).
کیف پول نرمافزاری: کیف پولهای Monerujo Wallet، Freewallet، Monero GUI Wallet و MyMonero Wallet میتوانند گزینههای خوبی برای ذخیرهسازی مونروهای شما باشند.
کیف پول سختافزاری: Ledger Nano X و Trezor از امنترین گزینهها برای ذخیرهسازی مونرو هستند.
کیف پول کاغذی: Monero Paper Wallet نیز یک کیف پول کاغذی برای XMR های شماست.
برخی از سوالات متدوال درباره مونرو
رابکس در حال حاضر از رمزارز مونرو پشتیبانی میکند. شما نه تنها میتوانید خرید مونرو را در رابکس انجام دهید بلکه فروش مونرو نیز در رابکس ممکن است.
خیر. خرید و فروش مونرو، مانند خرید و فروش سایر ارزهای دیجیتال در حوزه ی سرویس های مالی و تکنولوژی (Fintech) است. بنابراین برای جلوگیری از سوء استفادههای احتمالی مثل پولشویی و استفاده از کارت های سرقت شده، هویت کاربران باید کاملا مشخص شود. به خاطر همین موضوع همهی پلتفرمهای خرید و فروش ارزهای دیجیتال که در ایران فعالیت میکنند حتما کاربران خود را احراز هویت میکنند.
شما میتوانید در این صفحه قیمت ارز دیجیتال مونرو و سایر رمز ارزها را در رابکس ملاحظه کنید. در رابکس قیمتها به ریال هستند و میتوانید در صورت تمایل همون لحظه خرید کنید.
برای تجربه لذت بخش فروش و خرید مونرو، رابکس را انتخاب کنید.