خرید اتریوم ، فروش اتریوم ( Ethereum )

اتریوم (Ethereum) برای اولین بار در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)، برنامه نویس روس معرفی شد. ویتالیک در آن زمان تنها ۱۹ سال سن داشت. هدف او ارائه‌ی شبکه‌ای با ویژگی‌ها‌یی بیشتر از شبکه‌ی بیت کوین بود. در حال حاضر اتریوم پس از بیت کوین بالاترین ارزش بازار را در دنیای ارزهای دیجیتال دارد. اگر بیت کوین پادشاه ارزهای دیجیتال باشد، شاید اتریوم را بتوان ملکه این دنیا نامید.

مهم‌ترین ویژگی شبکه اتریوم، امکان نوشتن قراردادهای هوشمند (Smart Contract) بر روی آن است. همین ویژگی باعث می‌شود تا امکاناتی همچون ساخت توکن (Token)، ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز (Dapps) و اجرای پروژه‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi) بر روی آن فراهم شود. به طور خلاصه نکات مهم اتریوم در جدول زیر آورده شده است.

 

اتریوم در یک نگاه
	شبکه اتریوم	·    مناسب برای قراردادهای هوشمند ·    هزینه فعالیت در شبکه (تراکنش): نسبتا بالا ·    زمان تراکنش: میانگین ۲ تا ۵ دقیقه، در زمان‌های شلوغی شبکه حتی تا ۳۰ دقیقه
	قراردادهای هوشمند	شبکه اتریوم یکی از مناسب‌ترین شبکه‌ها از نظر امنیت و امکانات بالا برای نوشتن قراردادهای هوشمند بر بستر بلاکچین است. زبان برنامه‌نویسی در این شبکه سالیدیتی (Solidity) می‌باشد.
	ساخت توکن	امکان ساخت توکن بر روی این شبکه و با استانداردهای مختلف وجود دارد ·    استاندارد ERC-20 (مناسب برای ساخت توکن) ·    استاندارد ERC-721 (مناسب برای ساخت توکن‌های بی‌مانند یا همان NFT)
	راه‌حل‌های لایه دوم	اتریوم این امکان را فراهم کرده است تا بتوان بر روی بلاک چین آن زنجیره دیگری را پیاده سازی کرد. این زنجیره کاملا قابل برنامه‌ریزی بوده و می‌تواند کاملا مستقل باشد (بجز در موارد خاص). برای مثال حجم بلاک‌ها، نحوه تایید بلاک‌ها و بسیاری دیگر از ویژگی‌ها را می‌توان در این شبکه تغییر داد و شخصی‌سازی کرد.
	دیفای	هر پروژه‌ای که یک خدمت مالی مانند وام گرفتن و یا تبدیل ارزهای دیجیتال به یکدیگر را به صورت غیر متمرکز ارائه دهد، در حوزه دیفای قرار می‌‌گیرد. اتریوم بستری مناسب برای اجرای پروژه‌های اینچنینی است.
	برنامه‌های غیرمتمرکز	نرم افزارهایی با کاربردهای مختلف مانند آن برنامه‌هایی که بر روی سیستم شخصیتان دارید هستند، با این تفاوت که به صورت غیر متمرکز در کل شبکه اجرا شده‌اند. در حال حاضر اتریوم شبکه‌ای است که بیشترین برنامه‌های غیرمتمرکز بر روی آن اجرا شده است.
	صرافی‌های غیرمتمرکز	در این نوع صرافی‌ها تبدیل رمزارزها به یکدیگر توسط یک پروتکل از پیش برنامه‌ریزی شده انجام می‌شود و هیچ شخصی بر روی آن کنترلی ندارد. در حال حاضر بزرگترین صرافی‌های غیرمتمرکز بر روی شبکه اتریوم راه‌اندازی شده است.
	به روزرسانی‌های اتریوم	تیم توسعه شبکه اتریوم همواره در حال برطرف کردن مشکلات شبکه و افزایش قابلیت‌های آن است. سه تا از مهم‌ترین بروزرسانی‌های اتریوم عبارتند از: 1.       بیزانس: کاهش پاداش بلاک‌ها از پنج به سه اتر 2.      زنجیره فانوس دریایی: ایجاد زنجیره اتریوم 2.0 3.      لندن: ایجاد تغییرات عمده در ساز و کار تعیین کارمزد تراکنش‌ها

 

دیمیتری بوترین (Dmitry Buterin) مهندس نرم افزار روسی است که در سال 2000 تصمیم گرفت به همراه همسر و پسر شش ساله خود به کانادا مهاجرت کند. دیمیتری پس از آشنایی با بیت کوین، ابداع نوآورانه ساتوشی ناکاموتو در سال 2009، آن را برای پسر خود ویتالیک توضیح داد. ویتالیک نوجوانی که با دنیای برنامه نویسی آشنا بود، پس از آشنایی با بیت کوین شدیدا مجذوب آن شد. پس از چندی با توجه به آشنایی عمیق‌تر او با بیت کوین، ویتالیک در سال 2011 در یکی از انجمن‌های بیت کوین برای کسب بیت کوین با فردی آشنا شد که به ازای نوشتن هر مطلب درباره بیت کوین پنج BTC (در آن زمان حدود 3.5 دلار) پرداخت می‌کرد. در سپتامبر2011 ویتالیک به همراهی میهای آلیسی (Mihai Alisie) یک نشریه با نام مجله بیت کوین را‌ه‌اندازی کردند که ویتالیک سرپرست نویسندگان این نشریه شد. پس از چندی ویتالیک برای کار در ریپل درخواست داد که با موافقت جد مک کالب (Jed McCaleb) قرار شد او برای کار به آمریکا مهاجرت کند اما به دلیل مشکل ویزا هرگز این همکاری شکل نگرفت.

در سال 2013 ویتالیک از ادامه تحصیل در دانشگاه انصراف داد و با فروش بیت کوین‌های خود عازم سفری برای ملاقات پروژه‌های مختلف مرتبط با بیت کوین در نقاط مختلف جهان شد. فروشگاه کوچکی در نیوهمپشایر یا رستورانی در برلین که بیت کوین می‌پذیرفتند یا انجمن‌های کوچکی که پیرامون بیت کوین فعالیت می‌کردند. او متوجه شد که بیشتر فعالیت‌‌های این حوزه بر توسعه قابلیت‌های بیت کوین متمرکز است.

در همان سال ویتالیک پس از بازگشت از سفر خود ایده ساخت شبکه‌ای که بتواند همه چیز را محاسبه کند به ذهنش رسید. ویتالیک ایده خود را برای چند دوست خود فرستاد و منتظر دریافت انتقادات شد، اما هرگز انتقادی دریافت نکرد. همه از ایده او استقبال کردند و توسعه آن شروع شد، بعدها نام این ایده را اتریوم گذاشتند. میهای آلیسه همان همکار ویتالیک در مجله بیت کوین، چارلز هاسکینسون (Charles Hoskinson) که بعدها کاردانو را پایه گذاری کرد، گوین وود دانشمند کامپیوتر انگلیسی که نرم افزار مخصوص اتریوم سالیدیتی (Solidity) را خلق نمود، آنتونی دیلریو (Anthony Di Lorio) و جوزف لوبین (Joseph Lubin) در این راه ویتالیک را همراهی کردند. تیم اتریوم در ژانویه 2014 (دی 1392) پروژه خود را به صورت عمومی اعلام کرد و تصمیم گرفت با فروش عمومی کوین خود هزینه‌های مربوط به توسعه پروژه را تامین کند. در طی این فروش حدود 18 میلیون دلار جمع آوری شد که برای تاسیس بنیاد اتریوم در سوئیس هزینه شد.

پیش از شروع به کار شبکه اتریوم چندین نسخه آزمایشی از آن مورد بررسی قرار گرفت. نسخه المپیک آخرین نسخه آزمایشی شبکه اتریوم بود که کاربران می توانستند با یافتن هر خطای سیستمی 2500 اتر جایزه دریافت کنند. در تاریخ 30 جولای 2015 (8 مرداد 1394) نسخه فرانتیر (Frontier) به صورت رسمی معرفی و اجرا شد تا به صورت عملی و قطعی رویای ویتالیک تحقق یابد.

کلمات کلیدی

قرارداد هوشمند: قرارداد هوشمند یک برنامه کامپیوتری ساده بوده که توسط سازنده برنامه ریزی شده تا با توجه به ورودی برنامه، خروجی خاصی را ارائه کند.

نرم افزارهای غیر متمرکز: نرم افزاری است که بر روی یک شبکه غیر متمرکز ایجاد و کاربران می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند.

راه حل لایه دوم: یکی از راه‌هایی که توسعه دهندگان برای حل مشکل اتریوم ارائه دادند پروتکل‌های لایه دوم است. این پروتکل‌ها به عنوان یک زنجیره جدا اما بر روی زنجیره اصلی ایجاد می‌شوند.

دیفای: در واقع دیفای شامل هر پروژه‌ای بوده که یک خدمت مالی را به کاربران ارائه می‌دهد. این خدمات بسیار متنوع بوده که شامل پرداخت‌ها، وام دهی، صرافی‌ها و دیگر خدمات مالی غیر متمرکز می‌شود.

شبکه اتریوم، رمزارز بومی آن و کاربردها

اتریوم یک پلتفرم محاسباتی غیر متمرکز است. شبکه اتریوم در واقع مانند لپ تاپ شخصیتان است با این تفاوت که به جای اجرا شدن بر روی یک سیستم، هزاران کامپیوتر در دنیا اجزای این کامپیوتر را تشکیل می‌دهند. شما می‌توانید با پرداخت کارمزد مخصوص شبکه‌ی اتریوم، نرم‌افزارها یا حتی بازی‌های مختلفی را نصب کنید و از آن‌ها استفاده کنید. فقط برای استفاده از آن کارمزد شبکه اتریوم که این بستر را فراهم کرده است باید بپردازید. هر جای دنیا با دسترسی به اینترنت می‌توان به این شبکه وصل شد و از خدمات آن استفاده کرد. بسیاری از کاربران تصور می‌کنند که اتریوم ارز دیجیتال است. اتریوم یک شبکه بلاک‌چین بوده که توسط ماینرها در نقاط مختلف دنیا اجرا می‌شود و کار می‌کند. ارز دیجیتال این شبکه اتر (ETH) است. کاربران برای انجام تراکنش‌‌های خود می‌بایست کارمزد پرداخت کنند و تمامی کارمزدها در این شبکه با استفاده از رمز ارز اتر پرداخت می‌شود.

کیف پول اتریوم

با توجه به جایگاه مهم اتریوم در دنیای ارزهای دیجیتال، تعداد بسیار زیادی کیف پول می‌توان نام برد که از آن برای ذخیره‌سازی رمز ارز ETH و توکن‌های ساخته شده در این بستر استفاده می‌شود. در ادامه به چند مورد مناسب این کیف پول‌ها با توجه به نیازهای مختلف می‌پردازیم.

کیف پول تحت وب:

کیف پول متاماسک (MetaMask)  یک گزینه مناسب است که می‌‌توانید افزونه‌ی آن را برای مرورگر کروم یا موزیلا خود نصب کنید و سهولت کار با صرافی‌های غیر متمرکز (DEX) را تجربه کنید.

کیف پول نرم افزاری:

کیف پول‌‌های تراست والت (Trust Wallet) و کیف پول کوینومی (Coinomi Wallet) دو گزینه مناسب بوده که می‌توانید آن‌ها را بر روی تلفن هوشمند خود با سیستم عامل‌های اندروید یا IOS نصب کنید.

کیف پول سخت افزاری:

اگر دغدغه امنیت حداکثری برای سرمایه خود دارید با خرید کیف پول سخت افزاری امن‌ترین نوع ذخیره سازی را تجربه کنید. کیف پول سخت افزاری لجر (Ledger) و سیف پل (safepal) دو گزینه مناسب بوده که از شبکه اتریوم نیز پشتیبانی می‌کنند.

توجه داشته باشید اتریوم با اتر متفاوت است. اتریوم نام یک شبکه بلاک چین است و رمز ارز این شبکه اتر نام دارد. در واقع افراد هیچ وقت اتریوم نمی‌خرند بلکه رمز ارز شبکه اتریوم که اتر (ETH) باشد را خریداری می‌کنند. همان طور که بیت کوین به واحدهای کوچکتر ساتوشی تقسیم می شود، رمز ارز اتر نیز به وی (WEI) تقسیم شده و هر 10 به توان 18 WEI یک اتر را تشکیل می‌دهد. 1ETH = 1,000,000,000,000,000,000 WEI

قراردادهای هوشمند

احتمالا همه‌ی ما تجربه‌ی انعقاد یک قرارداد را داریم. قراردادی برای اجاره یک خانه، خرید یک خودرو یا قرارداد با یک کارفرما. آن چیزی که در تنظیم بیشتر قراردادها وجود دارد، امضای شاهد است. علاوه بر طرفین قرارداد، حضور یک یا چند شاهد برای انعقاد قراردادها لازم است تا در صورتی که هر یک از طرفین بر مفاد قرارداد عمل نکردند با استفاده از شاهدان این خلف وعده قابل اثبات باشد. این در حالی است که خیلی وقت‌ها دسترسی به شاهدانی مناسب برای قرارداد ما نیز سخت است. اما با استفاده از یک قرارداد هوشمند می‌توان نیاز به شاهدان را حذف کرد.

حال ببینیم قرارداد هوشمند چیست. قرارداد هوشمند یک برنامه کامپیوتری ساده بوده که توسط سازنده برنامه‌ریزی شده تا با توجه به ورودی برنامه، خروجی خاصی را ارائه کند. توجه داشته باشید زمانی که یک قرارداد هوشمند بر روی شبکه اتریوم اجرا شد قابل تغییر نیست.

حال با استفاده از این قراردادها می‌توانیم همه‌ی عوامل را در قرارداد هوشمند ذکر کنیم تا این قرارداد در زمانی که از قبل برنامه‌ریزی کرده‌ایم بدون هیچ اما و اگری اجرا شود و نیازی به شاهدان برای تایید مفاد قرارداد نیز وجود نداشته باشد.

دیفای بر روی شبکه اتریوم

امور مالی غیر متمرکز (Decentralized Finance) که به اختصار دیفای (Defi) می‌شود. دیفای شامل هر پروژه‌ای است که یک خدمت مالی را به کاربران ارائه می‌دهد. طیف این خدمات بسیار متنوع هستند، از پرداخت‌ها و وام دهی تا صرافی‌ها و دیگر خدمات مالی غیر متمرکز. تاکنون، این اتریوم بوده که بستری مناسب رو برای اجرای امور مالی غیرمتمرکز ارائه داده است. به طوری که با اینکه چندین شبکه دیگر به عنوان رقبای این شبکه وجود دارند باز هم قسمت عمده این حوزه بر روی بلاک چین اتریوم پیاده سازی شده است. با اینکه در چند سال اخیر شاهد رشد چشمگیر دیفای چه از نظر تعداد پروژه‌ها و چه از نظر حجم مبالغ در گردش بوده‌ایم اما همچنان حجم آن نسبت به خدمات مالی متمرکز بسیار پایین است. با این تفاسیر و اقبال عمومی افراد به این نوع خدمات و نقش اساسی بلاک چین اتریوم، این شبکه باید خود را آماده‌ی پشتیبانی از این خدمات کند. اتریوم 2.0 با هدف ارتقا عمده در این شبکه برنامه‌ریزی شده است.

راه حل لایه دوم

اتریوم اولین شبکه‌ای است که امکان انجام انواع محاسبات به صورت غیر‌متمرکز را فراهم کرده است. تا پیش از آن بیشترین کاربرد ارزهای‌دیجیتال و شبکه‌های آن‌‌ها ذخیره و انتقال ارزش بود. پس از افزایش محبوبیت شبکه‌ی اتریوم، مشکل سرعت پایین و کارمزدهای بالا‌ی شبکه، برای کاربران آزاردهنده شد. کریپتوکیتیز نام یک بازی است که بر روی بستر بلاک چین اتریوم ایجاد شد. با رشد محبوبیت یکباره این بازی تراکنش‌ها به صورت سرسام آوری بر روی اتریوم افزایش یافت و مشکل سرعت اتریوم بیش از پیش نمایان شد. یکی از راه‌هایی که توسعه دهندگان برای حل مشکل اتریوم ارائه دادند پروتکل‌های لایه دوم است. این پروتکل‌ها به عنوان یک زنجیره جدا اما بر روی زنجیره اصلی ایجاد می‌شوند. روش کار لایه‌ی دوم‌ها به‌ این شکل است که داده‌ها  توسط لایه‌ی دوم‌ها بر روی شبکه‌ی خود جا به جا می‌شوند. سرعت تشکیل بلاک (مثلا در هر ثانیه یک بلاک) و نحوه تایید هر بلاک، ارتباطی با بلاک چین اتریوم ندارد، همین باعث شده است تا در این زنجیره‌ها سرعت تا حد زیادی افزایش یابد. در واقع این شبکه ها برای تامین امنیت و جلوگیری از تخریب به شبکه اتریوم وابسته هستند. سرعت آن‌ها بسیار بالاتر بوده و کارمزدهای تراکنش‌ها نیز بسیار پایین‌تر، زنجیره اصلی اتریوم نیز فقط تامین کننده امنیت برای این پروتکل‌ها است.

ساخت توکن در شبکه اتریوم

یکی از قابلیت‌هایی که شبکه‌ی اتریوم در اختیار کاربران خود قرار می‌دهد، امکان ساخت توکن بر روی این پلتفرم است. ایجاد این توکن‌ها در قالب ساخت یک قرارداد هوشمند انجام می‌شود. پس از آن هر کیف پولی که از شبکه اتریوم پشتیبانی کند می‌تواند توکن‌‌های ایجاد شده در شبکه اتریوم را نیز ذخیره کند. در شبکه اتریوم ده‌ها استاندارد برای ساخت توکن وجود دارد که هر یک دارای ویژگی‌های مختص به خود هستند. علت ایجاد این استانداردها یکپارچه سازی و سهولت در ساخت توکن است. دو استاندارد مطرح‌تر در شبکه اتریوم برای ساخت توکن ERC-20 و  ERC-721 هستند. استاندارد ERC-20 که معروف ترین استاندارد در ارزهای دیجیتال بوده، تقریبا توسط همه پروژه‌هایی که بر روی شبکه اتریوم ساخته شده‌اند مورد استفاده قرار گرفته است. با استفاده از این استاندارد همه‌ی توکن‌‌های ایجاد شده مانند یکدیگر هستند دقیقا مانند کوین‌های BTC و ETH.

استاندارد ERC-721 استانداردی است که قابلیت ساخت توکن بی مانند یا NFT را به کاربران می‌دهد. این توکن‌ها علیرغم مشابهت در استاندارد دارای محتویات منحصر به فردی بوده و قابل کپی برداری نیز نیستند.

نرم افزارهای غیر متمرکز (dApps)

در حال حاضر بسیاری از نرم افزارها بر روی کامپیوترها نصب نشده و به صورت آنلاین در دسترس کاربران قرار می‌گیرد. به عنوان مثال همه ما تجربه کار با نرم افزارهای ورد یا اکسل را داشته‌ایم. گوگل سرویسی بنام داکس دارد که این نرم افزارها را بر روی مرورگر خود می‌توانید داشته باشید و از آن‌ها استفاده کنید. یکی دیگر از قابلیت‌‌های شبکه اتریوم امکان ساخت نرم افزار غیر متمرکز بر روی این شبکه است. مانند سرویس نرم افزاری داکس گوگل که به جای نرم افزار ورد (Word) مایکروسافت قابل استفاده است اما با ماهیتی غیر متمرکز. تصور کنید نرم افزاری دارید که به جای نصب بر روی کامپیوتر شخصیتان بر روی شبکه اتریوم نصب گردد. این نرم افزارها در همه جا در دسترس بوده و البته برای استفاده از آن‌‌ها باید کارمزد شبکه اتریوم پرداخت گردد. برای ارتباط برقرار کردن و استفاده از این نرم افزارها نگران نباشید، نیازی به دانش فنی خاصی نیست. همه آن‌ها دارای سایت مختص به خود با رابط گرافیکی مناسب بوده که همه اتفاقات در آنجا رخ داده و به صورت خودکار به شبکه اتریوم منتقل می‌گردد.

مقایسه اتریوم با بیت کوین

با اینکه بیت کوین و اتریوم هر دو ارز دیجیتال هستند اما دارای تفاوت‌های بنیادی هستند که برای درک بهتر هر یک در ادامه به آ‌ن می‌پردازیم.

• شبکه بیت کوین با هدف ایجاد یک پول دیجیتال با همین اسم به وجود آمده است اما شبکه اتریوم با هدف ایجاد یک کامپیوتر غیر متمرکز جهانی به وجود آمده که البته دارای رمزارز شبکه خود با نام اتر (Ether) نیز می‌باشد.
• امکانات بسیار زیاد برنامه نویسی و ایجاد قراردادهای هوشمند و نرم افزارهای غیر متمرکز برای توسعه دهندگان بر روی شبکه اتریوم فراهم است که این قابلیت‌ها در بیت کوین وجود ندارد و یا بسیار محدود است.
• بیت کوین بر روی شبکه خود از مکانیزم UTXO یا خروجی تراکنش خرج نشده برای جلوگیری از دوبار خرج کردن (Double spending) یک کوین استفاده می‌کند اما در اتریوم این مشکل با استفاده از نانس (Nonce) مرتفع شده است. در ادامه به توضیح دقیق نانس در این دو شبکه خواهیم پرداخت.
• هر دو دارای بلاک چین مختص خود هستند و هر دو برای تشکیل بلاک جدید از الگوریتم اثبات کار (تا پیش از راه‌اندازی کامل اتریوم 2.0) استفاده می‌کنند. اما بیت کوین برای هش اطلاعات خود از استاندارد هش SHA-256 استفاده می‌کند و اتریوم از استاندارد ETHASH.
• برای استخراج بیت کوین به طور عمده توان پردازشی CPU نیاز است در حالی که در اتریوم از GPU برای استخراج استفاده می‌شود. همان طور که می‌دانید استخراج بیت کوین با استفاده از دستگاه‌های ASIC انجام می‌شود که در واقع با ادغام چندین CPU با هم، توان پردازشی بالایی دارند. اما اتریوم معتقد است این دستگاه‌‌ها تمرکز‌گرا هستند؛ بدین معنی که با استفاده از این دستگا‌ه‌ها توان استخراج در شبکه انحصاری می‌شود. در نتیجه با استفاده از استاندارد هش ETHASH اختصاصی خود و پروتکل پراگ پو (Progpow) کاری کرده است که دستگاه‌های ASIC در استخراج اتر موفق نبوده و دارندگان این دستگاه‌ها مشوقی برای پیوستن به این شبکه نداشته باشند.

به روز رسانی‌های اتریوم

در 27 نوامبر 2013 (6 آذر 1392) ویتالیک بوترین وایت پیپر یا همان مقاله ایده اولیه و توضیحات عمومی پیرامون شبکه اتریوم را منتشر کرد.

2014

انتشار یلو پیپر (Yellow paper)

در یک آپریل 2014 (12 فروردین 1393)‌ یلو پیپر اتریوم توسط دکتر گوین وود (Gavin wood) منتشر شد. یلو پیپیر مقاله‌ای فنی است که برخی پروژه‌ها برای توضیحات فنی محصولات خود از آن استفاده می‌کنند تا فقط افراد علاقمند و فنی از آن استفاده کنند.

فروش رمز ارز اتر (Ether sale)

از 22 جولای 2014 (31 تیر 1393) به مدت 42 روز در سایت اتریوم عرضه رمز ارز اتر (ETH) انجام شد. به ازای هر بیت‌کوین 2000 اتر برای خریداران ارسال می‌شد.

2015

فرانتیر (Frontier)

در تاریخ 30 جولای 2015 (8 مرداد 1394) بلاک چین اتریوم راه‌اندازی و اولین بلاک شبکه اتریوم تشکیل شد. فرانتیر یک اجرای خام از بلاک چین اتریوم بود. خام به این معنی که هیچ یک از کاربردهای اتریوم در آن وجود نداشت و فرانتیر صرفا شامل شاکله اصلی شبکه اتریوم بود. این نسخه جهت بهره‌برداری توسعه‌دهندگان شبکه اجرا شد و ماکزیمم گس هر بلاک 5000 بود.

فرانتیر تاوینگ (Frontier Thawing)

در آپدیت بعدی شبکه که در تاریخ 7 سپتامبر 2015 (16 شهریور 1394) در بلاک 200,000 انجام شد محدودیت 5000 گس برای هر بلاک برداشته و قیمت هر گس 21 گیگا وی تعیین شد. البته این هزینه برای انجام تراکنش‌های ساده انتقال بود.

2016

هوم استد (Homestead)

این آپدیت در تاریخ 14 می 2016 (25 اردیبهشت 1395) از بلاک 1,150,000 انجام شد. دراین بروزرسانی بهبودهایی فنی در شبکه بلاک چین اتریوم انجام گردید، همچنین تغییراتی در فرآیند ساخت قراردادهای هوشمند جهت سهولت بیشتر صورت گرفت.

دائو فورک (DAO fork) – تولد اتریوم کلاسیک

در 20 جولای 2016 (30 تیر 1395) در بلاک 1,920,000 این بروز‌رسانی انجام شد. پروژه دائو (The DAO) یک قرارداد هوشمند بود که علاقه‌مندان مبلغی بیش از 150 میلیون دلار در آن سپرده‌گذاری کرده بودند اما هکرها با کشف یک باگ در آن بیش از 3.6 میلیون رمز ارز اتر را به سرقت بردند. این اتفاق باعث افت قیمت قابل توجه رمز ارز ETH شد. با توجه به اینکه هیچ دسترسی برای باز پس گیری وجوه از دست رفته نبود و تعداد زیادی از طرفداران اتریوم در این هک متضرر شده بودند بنیاد اتریوم تصمیم گرفت یک نظر‌سنجی برای حل مشکل به وجود آمده برگزار کند. آن‌ها پیشنهاد دادند یک فورک انجام شده و زنجیره جدیدی تشکیل گردد. تراکنش‌هایی که پس از سرقت انجام شده باطل و دارایی افراد بازگردد. در این نظرسنجی یک آدرس برای پاسخ بله و یک آدرس برای پاسخ خیر در نظر گرفته شد. کاربران می‌توانستند برای رای دادن مقدار کمی رمز ارز اتر به آدرس های اعلامی ارسال کرده و به صورت اتوماتیک مبالغ آن‌ها به کیف پولشان عودت داده و رایشان ثبت می‌گردید. با توجه به اینکه 85 درصد جامعه اتریوم رای به انجام این فورک دادن این بروزرسانی انجام شد. در این بین تعدادی از ماینرها معتقد بودند که سرقت انجام شده به دلیل وجود مشکل در بلاک چین نبوده در نتیجه حاضر به انجام بروزرسانی بر روی سیستم خود نشدند. در نتیجه این مخالفت این اقلیت اتریوم کلاسیک به دنیا آمد.

توجه داشته باشید زمانی که یک هاردفورک اتفاق افتاده و شبکه بلاک چین به دو قسمت تقسیم می‌شود، کسانی که قبل از هارد فورک رمز ارز آن شبکه را داشته‌اند به همان تعداد از شبکه جدید هم رمز ارز خواهند داشت. به همین خاطر زمانی که دارایی‌های ساتوشی ناکاموتو خالق بیت کوین را می‌خواهند برآورد کنند. علاوه بر تعداد بیت کوین‌هایی که به او تعلق دارد، تعداد بیت کوین کش‌ ها یا بیت کوین اس وی های او را نیز در نظر می‌گیرند.

تنگرین وایستل (Tangerine whistle)

در تاریخ 18 اکتبر 2016 (27 مهر 1395) از بلاک 2463000 این بروزرسانی انجام شد. با توجه به حملات متعددی که در آن زمان به شبکه انجام می‌شد این بروزرسانی بیشتر بر روی امنیت شبکه معطوف شد. در تنگرین وایستل هزینه‌ گس برای جلوگیری از تراکنش‌های هرز بالا رفت.

اسپوریس دراگون (Spurious Dragon)

در 22 نوامبر 2016 (2 آذر 1395) در بلاک 2675000 این فورک صورت گرفت. در این بروزرسانی اقداماتی جهت ارتقا امنیت شبکه اتریوم، از جمله حذف اکانت‌های مخرب در شبکه انجام شد و همچنین حداکثر سایز مجاز قراردادها به 24567 بایت افزایش یافت.

2017

بیزانس (Byzantium)

در 16 اکتبر 2017 (24 مهر 1396) در بلاک 4370000 این فورک انجام شد. در این بروزرسانی پاداش بلاک ماینرها از پنج تتر به سه اتر کاهش یافت. ایجاد بمب سختی (Difficulty Bomb) یک سال به تعویق افتاد و همچنین امکان ایجاد پروژه‌های لایه دوم بر روی اتریوم اضافه شد. بمب سختی برنامه‌ای است که طی آن شبکه اتریوم امکان ایجاد بلاک با الگوریتم اثبات کار را بسیار سخت می‌کند تا همه ماینرها به ساخت بلاک به صورت اثبات سهام گرایش پیدا کنند..

2019

قسطنطنیه (Constantinople)

در 28 فوریه 2019 (9 اسفند 1397) در بلاک 7,280,000 این فورک صورت گرفت. در این به روزرسانی بهینه سازی جهت هزینه تراکنش‌‌ها انجام شد. همچنین اقدامات اولیه آماده سازی بلاک چین برای مهاجرت به اثبات سهام صورت گرفت.

استانبول (Istanbul)

در 8 دسامبر 2019 (17 آذر 1398) از بلاک 9,069,000 این بروزرسانی در بلاک چین اتریوم قرار گرفت. در این بروزرسانی تغییراتی در هزینه محاسبات در بلاک چین اتریوم اعمال شد، مانند ارتقا یافتن در مسائل امنیتی شبکه، فراهم سازی امکان همکاری بلاک چین اتریوم با زی کش و افزایش دامنه عملکرد قراردادهای هوشمند مهم‌ترین به روز‌رسانی‌های این فورک بودند.

2020

مویر گلاسیر (Muir Glacier)

در 2 ژانویه 2020 (12 دی 1398) از بلاک 9,200,000 این فورک صورت گرفت. این فورک صرفا بخاطر تعویق انداختن در انجام بمب سختی بلاک چین اتریوم انجام شد. طی آن بمب سختی به میزان چهار میلیون بلاک یا به عبارتی دیگر 611 روز به آینده موکول شد.

استقرار قرارداد استیکینگ

در 14 اکتبر 2020 (23 مهر 1399) در بلاک 11,052,984 این بروز رسانی انجام شد. در این بروزرسانی برای اولین بار بستر سپرده گذاری رمزارز اتر شروع به کار کرد. این اقدام جهت مهاجرت بلاک چین اتریوم از یک شبکه بر پایه اثبات کار به بلاک چینی با سازوکار اثبات سهام صورت گرفت.

زنجیره فانوس دریایی (Beacon Chain)

در یک دسامبر 2020 (11 آذر 1399) این زنجیره جدید شروع به کار کرد. برای شروع به کار زنجیره جدید اتریوم که بر پایه اثبات سهام است به 16384 سپرده‌گذار مختلف که هر یک حداقل 32 اتر به عنوان وثیقه نزد شبکه قرار دهند نیاز بود که در 27  نوامبر به این هدف رسیده و در تاریخ یک دسامبر زنجیره جدید شروع بکار کرد. لازم به ذکر است که زنجیره قبلی همچنان به کار خود ادامه می‌دهد.

2021

برلین (Berlin)

در 15 آپریل 2021 (26 فروردین 1400)‌ در بلاک 12,244,000 این بروز رسانی صورت گرفت. در این فورک بهبود در هزینه گس انجام شد و همچنین شاهد ارتقا پشتیبانی از تراکنش‌های چندگانه بودیم.

لندن (London)

در 5 آگوست 2021 (14 مرداد 1400) در بلاک 12,965,000 این بروز رسانی انجام شد. در این فورک چند مفهوم جدید به بلاک چین اتریوم اضافه شد. در گذشته کارمزد هر تراکنش توسط کاربر تعیین می‌شد. با توجه به شلوغی یا خلوتی شبکه، کاربران مجبور بودند کارمزدهای بیشتر یا کمتری را پرداخت کنند. در صورتی که کاربری هم عجله داشت با پیشنهاد کارمزد بالاتر شانس انجام سریع‌تر تراکنش خود را بالا می‌برد، زیرا ماینرها ترجیح می‌دهند تراکنش‌هایی با کارمزدهای بیشتری را انجام داده و درآمد بیشتری کسب کنند. یک مشکلی که در این نوع کارمزد وجود داشت وجود اختلاف‌های زیاد در کارمزد تراکنش‌‌های یکسان بود. به عنوان مثال کارمزد دو تراکنش که صرفا انتقال چند اتر بود و در یک بلاک توسط ماینرها تایید می‌شد ممکن بود  چندین دلار با یکدیگر فاصله داشته باشند. در این بروزرسانی مفهوم بیس فی (Base Fee) معرفی شد. بیس فی عددی است که میزان کارمزد هر تراکنش در یک بلاک را مشخص می‌کند و با این مفهوم کارمزدهای پرداخت شده هر تراکنش در یک بلاک ثابت است. بیس فی در هر بلاک می‌تواند متفاوت باشد و شبکه با توجه به شلوغی شبکه آن را کاهش یا افزایش می‌دهد. البته کاربران هنوز هم امکان مبلغی اضافی به عنوان مشوق جهت انجام سریع‌تر تراکنش خود را دارند. مفهوم فی کپ (Fee Cap) نیز در ادامه بیس فی خلق شد. در واقع این مفهوم مانند گس لیمیت است. در واقع کاربر تعیین می‌کند کارمزد بلاک از چه میزان کمتر بود تراکنش آن انجام شود.

توجه داشته باشید در اتریوم محدودیت حجم هر بلاک مانند بیت کوین بر اساس بیت (Bit) نبوده و حجم کارمزدها تعیین کننده‌اند. در اتریوم حجم هر بلاک قبل از این بروزرسانی 15 میلیون گیگا وی بود که به 30 میلیون افزایش یافت. البته پس از فورک لندن کارمزد تراکنش‌ها سوزانده شده و برای همیشه این اترها از بین رفته و از دسترس همه خارج می‌شود. ماینرها فقط پاداش هر بلاک را دریافت می‌کنند. علت این تصمیم جلوگیری از ایجاد تراکنش‌های جعلی برای بالا بردن کارمزد بلاک‌ها توسط ماینرها است.

برای درک بهتر تغییراتی که در این فورک انجام شد می‌توانید به اکسپلورر اتریوم  رفته و یک تراکنش قبل و بعد از فورک لندن را با یکدیگر مقایسه کنید. مشاهده خواهید کرد که مفاهیم جدید با کاربرد بهتر جایگزین مفاهیم قدیمی شده‌اند.

اتریوم 2.0

اتریوم 2.0 یک بروزرسانی عمده در شبکه اتریوم محسوب می‌شود. انگیزه انجام این فورک افزایش مقیاس پذیری به معنی امکان انجام تراکنش‌های بیشتر، ارتقا امنیت و پایداری بلاک‌چین اتریوم است. فراهم‌سازی این بروز‌رسانی توسط چندین تیم مختلف در جامعه اتریوم در حال پیگیری می‌باشد. عمده تغییر اتریوم 2.0 در الگوریتم اجماع، مهاجرت از اثبات کار به اثبات سهام و به طور کلی روند تایید تراکنش‌‌ها و ساخت بلاک‌ها در بلاک چین است.

اتریوم دو خود شامل سه فاز است تا تکمیل شود. فاز یک که شامل اجرای زنجیره فانوس دریایی بود که با سپرده‌گذاری مقداری رمز ارز اتر مشخص شده توسط کاربران شروع به کار کرد. هر کاربر برای تبدیل شدن به یک اعتبار سنج می‌بایست 32 اتر سپرده‌گذاری کند و البته از طرف بنیاد اتریوم در فراخوان سپرده‌گذاری اعلام شد که امکان برداشت رمز ارزهای وثیقه تا سال 2024 وجود نخواهد داشت. فاز 1.5 این پروژه شامل ساماندهی به شاردینگ در این پروژه است. فناوری شاردینگ باعث می‌شود شبکه به چند قسمت تقسیم شود و هر چند نود وظیفه تایید قسمت مشخصی از شبکه را بر عهده داشته باشند و به این صورت سرعت شبکه به میزان قابل ملاحظه‌ای افزایش پیدا کند. فاز آخر این پروژه نیز شامل انتقال کل شبکه اتریوم یک به اتریوم 2.0 خواهد بود.