مفهوم اثبات سهام بیان می‌کند که یک شخص می‌تواند تراکنش‌های بلاک را براساس تعداد کوین‌هایی که دارد، استخراج یا راستی‌آزمایی کند. یعنی هرچه یک نفر بیت‌کوین یا آلت‌کوین بیشتری داشته باشد، توان استخراج بیشتری دارد.
اثبات سهام به‌عنوان جایگزینی برای اثبات کار (PoW) ایجاد شد تا مشکلات ذاتی آن را در آینده برطرف کند. وقتی یک تراکنش شروع می‌شود، داده تراکنش در یک بلاک با ظرفیت بیشینه ۱ مگابایت می‌نشیند و سپس در چندین کامپیوتر یا گره در شبکه، کپی می‌شود. گره‌ها بدنه اجرایی بلاکچین هستند و درستی تراکنش ها را در هر بلاک بازرسی می‌کنند. برای انجام قدم بازرسی، گره‌ها یا استخراج‌کنندگان باید یک پازل محاسباتی که به اثبات مسئله کار (proof of work problem) معروف است را حل کنند. اولین استخراج‌کننده‌ای که مسئله تراکنش هر بلاک را رمزگشایی کند، پاداشی با کوین دریافت می‌کند. وقتی یک بلوک تراکنش، بازرسی شود؛ به بلاکچین که یک دفتر کل شفاف و عمومی است، اضافه می‌شود.
استخراج نیاز به توان محاسباتی زیادی برای محاسبه رمزنگاری‌های متفاوت حل کردن چالش‌های محاسباتی دارد. توان محاسباتی را می‌توانیم مقدار زیادی توان و برق بالایی بدانیم که برای اثبات کار PoW نیاز است. در سال ۲۰۱۵ تخمین زده می‌شد که تراکنش هر یک بیت‌کوین نیاز به مقدار برقی برابر با مصرف برق روزانه ۱٫۵۷ آمریکایی دارد. استخراج‌کنندگان برای تامین هزینه برق، باید کوین‌هایی که به‌عنوان پاداش گرفته‌اند را بفروشند و تبدیل به پول فیزیکی کنند که این موضوع موجب کاهش قیمت رمز می‌شود.
اثبات سهام PoS این مشکل را به‌این صورت حل می‌کند که توان استخراج به هر فرد را متناسب با تعداد کوین‌هایی که دارد می‌کند. به‌این صورت، به‌جای مصرف انرژی برای پاسخ به پازل‌های اثبات کار PoW، یک استخراج‌کننده PoS، محدود به استخراج درصدی از تراکنش‌ها است. این درصد از تراکنش‌ها مقدار سهمی که استخراج کننده دارد رابازتاب می‌دهند. برای مثال، کسی که ۳درصد از بیت‌کوین‌های در دسترس را دارد می‌تواند فقط ۲ درصد از بلاک‌ها را استخراج کند.
